*cimbal/o

*cimbalo

MUZ
Frapinstrumento, konsistanta el du metalaj diskoj, kiujn oni frapas unu kontraŭ alia: eliris la virinoj el ĉiuj urboj de Izrael, kantante kaj dancante, renkonte al la reĝo Saul, kun tamburinoj, ĝojkrioj, kaj cimbaloj [1]; ludado sur kupraj cimbaloj [2]; gloru Lin per laŭtaj cimbaloj, gloru Lin per tintantaj cimbaloj. [3]; el malproksimo eksonas tintiloj, cimbaloj, fajfiloj kaj kordoj FK .

tibeta cimbalo kun skatolo
CC0  [4]
angle:
cymbal
beloruse:
цымбалы
bretone:
simbalenn
ĉeĥe:
činely
ĉine:
击钹 [jībó]
france:
cymbale
germane:
Zimbel, Becken (Zimbel)
greke:
κύμβαλο
hebree:
מצילתיים
hispane:
címbalo
hungare:
cintányér
indonezie:
simbal
itale:
piatto (mus.), cimbalo
japane:
シンバル
pole:
talerze
portugale:
címbalo
ruse:
кимвал, цимбалы, тарелки
slovake:
cimbal, činely
tibete:
སྦུག་ཆལ་
ukraine:
кімвал

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.