barĝ/o ^PV

barĝo

: Ŝarĝboato, kun plata fundo, uzata en havenoj, sur riveroj aŭ kanaloj: Post jaro da lernado, li trovas laborlokon en nederlanda riverbarĝo [1]. barko

1. S. MacGill: Rutine tra tumulto, Monato, 2002:4, p. 20a

angle:: barge
beloruse:: баржа (самаходная)
bulgare:: баржа
france:: barge, péniche
germane:: Barkasse, Schute, Lastkahn, Binnenfrachtschiff
hebree:: דוֹבְרָה, סירת גרר
hungare:: bárka, uszály
japane:: 平底の荷船 [ひらそこのにせん], はしけ, バージ
nederlande:: aak
pole:: barża, barka
ruse:: баржа, шаланда
ukraine:: баржа, шаланда

haŭlbarĝo

: Barĝo haŭlata laŭ akvovojo: traveturi per haŭlbarĝo la vente ĝemajn ebenaĵojn [2].

2. M. Proust, trad. P. Combot: Pri la legado, 1993

beloruse:: баржа (несамаходная)
france:: coche d'eau
pole:: holownik (bez napędu)

administraj notoj

pri ~o :

      Kelkaj lingvoj distingas inter barĝo kun
      aŭ sen propra movrimedo. Ŝajnas, ke
      la Esperanta vorto valoras por ambaŭ nocioj, sed
      indus skribi tion ĉi pli klare. (MB)