barĝ/o PVEF

barĝo

SHI Ŝarĝboato, kun plata fundo, uzata en havenoj, sur riveroj aŭ kanaloj: post jaro da lernado, li trovas laborlokon en nederlanda riverbarĝo [1]. VD:barko, platfunda boato
Rim.: Ne uzu kun la senco de barko: la plej bela objekto estas ˣreĝa barĝoˣ, kiun veturigis 78 remistoj kaj kiun komandis reĝino Maria la 1a [2].
1. S. MacGill: Rutine tra tumulto, Monato, 2002:4, p. 20a
2. Monato, William Simcock: Impresoj pri Portugalio, 2003
angle:
barge
beloruse:
баржа (самаходная)
bulgare:
баржа
france:
barge, péniche
germane:
Barkasse, Schute, Lastkahn, Binnenfrachtschiff
hebree:
דוֹבְרָה, סירת גרר
hungare:
bárka, uszály
japane:
平底の荷船 [ひらそこのにせん], はしけ, バージ
nederlande:
aak
pole:
barża, barka
ruse:
баржа, шаланда
ukraine:
баржа, шаланда

haŭlbarĝo

SHI Barĝo haŭlata laŭ akvovojo: traveturi per haŭlbarĝo la vente ĝemajn ebenaĵojn [3].
3. M. Proust, trad. P. Combot: Pri la legado, 1993
beloruse:
баржа (несамаходная)
france:
coche d'eau
germane:
Treidelkahn, Schleppkahn
pole:
holownik (bez napędu)

administraj notoj

pri ~o : 
      Kelkaj lingvoj distingas inter barĝo kun
      aŭ sen propra movrimedo. Ŝajnas, ke
      la Esperanta vorto valoras por ambaŭ nocioj, sed
      indus skribi tion ĉi pli klare. (MB)