*vinagr/o

*vinagro

KUI
Alkoholaĵo, precipe vino, acidiĝinta per fermentado, uzata kiel spicaĵo: en tiuj ĉi boteletoj sin trovas diversaj acidoj: vinagro, sulfuracido, azotacido [1]; alproksimiĝu kaj manĝu kune, vi ankaŭ povas trempi vian panon en la vinagro [2]; li donis al la maljunulo akvon, frotis al li la frunton kaj tempiojn per vinagro [3]; (figure) la dommastrino atendas min por vinagro-dolĉe aludi pri la mankanta lupago [4]; pli allogas kulero da mielo ol da vinagro barelo PrV ; fluidaĵo sen difino, nek vinagro nek vino PrV ; (figure) havi vinagron en la mieno PrV . SIN:acetoVD:malmilda, maldolĉa, malafabla, acida, incitita
angle:
vinegar
beloruse:
воцат
bulgare:
оцет
ĉeĥe:
ocet
ĉine:
白醋 [báicù], 食醋 [shícù]
france:
vinaigre
germane:
Essig
greke:
ξίδι
hebree:
חומץ
hispane:
vinagre, vinagre
hungare:
ecet
indonezie:
cuka
japane:
[す], 食酢 [しょくず], ビネガー, 気むずかしさ [きむずかしさ]
katalune:
vinagre
nederlande:
azijn
perse:
سرکه
pole:
ocet
portugale:
vinagre
rumane:
oțet
ruse:
уксус
slovake:
ocot, ocot (vínny)
svede:
vinäger
turke:
sirke
ukraine:
оцет

administraj notoj